Praskie Quadrenniale (Prague Quadrennial of Performance Design and Space) powstało w 1967 roku, aby promować to, co najlepsze w projektowaniu spektakli, scenografii i architektury teatralnej i prezentować osiągnięcia tego obszaru sztuki gronu zawodowych i początkujących artystów, jak i szerokiej publiczności. Instytut Teatralny jest producentem polskiej obecności na PQ od 2007 roku.
Praskie Quadriennale jest znanym na całym świecie wydarzeniem, które odbywa się nieprzerwanie co cztery lata od 1967 roku w czeskiej Pradze. Wydarzenie trwa dwa tygodnie, a jego forma ewoluowała przez lata. Coraz więcej projektantów postrzega dzisiaj PQ jako platformę zapewniającą dostęp do działań i współprac odbywających się na całym świecie pomiędzy wieloma różnymi partnerami, twórcami, artystami, badaczami i teoretykami. Każda kolejna edycja PQ jest efektem prac i przedsięwzięć realizowanych w ciągu 4 poprzedzających lat. Jest świętem scenografów i twórców przestrzeni teatralnych i okazją dla twórców działających w obszarze sztuk performatywnych z całego świata do spotkania i prezentacji swojej pracy, pomysłów, wymiany doświadczeń i opinii.
Praskie Quadrennialale, którego założeniem jest celebracja różnorodnych form scenografii i sztuki performatywnej powstałych w różnych zakątkach świata, prezentuje scenografię i projektowanie przestrzeni teatralnych jako formę sztuki poświęconej tworzeniu holistycznych środowisk performatywnych, a nie tylko dekoracji i tła dla spektakli. Te performatywne przestrzenie w kreatywny sposób odpowiadają na aktualne problemy naszego świata, zadają ważne pytania i zapraszają nas do uczestnictwa w wyjątkowych chwilach. Co cztery lata organizatorzy proponują inną koncepcję kuratorską PQ, która nadaje kształt całemu Quadrenniale i pozwala uczestnikom na poddanie bieżącej rzeczywistości artystycznej refleksji i zaprezentowanie jej w formie projektów performatywnych i scenograficznych.
Źródło: pq.cz
Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego jest producentem polskiej obecności na Praskim Quadriennale od 2007 roku. W 2023 roku praca „Azyl” autorstwa Ksenii Makały została uhonorowana nagrodą Responsiveness to Urgencies (Reagowania na bieżące problemy) w kategorii Wystaw studenckich; w 2019 roku Wystawa krajów i regionów „Post-Apocalypsis”, której kuratorką była Agnieszka Jelewska, została nagrodzona Złotym Medalem za Sound Design. Jury 13. edycji PQ doceniło pracę za wrażliwy i interaktywny projekt dźwiękowy odzwierciedlający współczesne idee odnoszące się do relacji między człowiekiem, naturą i technologią w ramach hybrydowego systemu komunikacji. Więcej o polskiej obecności na Praskim Quadriennale na stronie:
PRZEJDŹ NA STRONĘ POŚWIĘCONĄ POLSKIEJ OBECNOŚCI NA PQ
Praskie Quadriennale 2023
15. edycja Praskiego Quadriennale (Prague Quadrennial of Performance Design and Space) odbędzie się w dniach 7-18 czerwca 2023 r. na terenie Targu Holeszowickiego.
W 2023 roku wystawa krajów i regionów realizowana będzie pod hasłem „RARE Visions” (UNIKALNE wizje) zaś wystawa studencka pod hasłem „RARE Stories of Unique Places” (UNIKALNE historie niezwykłych miejsc).
Tekst kuratorski autorstwa Markéty Fantovej ze strony www.pq.cz:
Żyjemy w niezwykłych czasach, w których zmianie uległy również formy ekspresji przez sztukę. Pandemia zmieniła cały świat w niespotykany dotąd sposób, dotykając społeczeństwa i społeczności w stopniu, którego nadal nie potrafimy w pełni określić.Wiele z naszych działań i kontaktów przeniosło się do internetu, co zmieniło nawyki społeczne i kulturalne, redefiniując oczekiwania i przewidywania, zmuszając nas do ponownej oceny i przemyślenia naszych priorytetów. Ludzie podejmowali twórcze próby przezwyciężenia napotkanych trudności, ograniczeń, dystansu społecznego, frustracji, a nawet traum, których doświadczyli w wyniku pandemii. Nasze postrzeganie dystansu fizycznego uległo znaczącej zmianie. Współdzielenie przestrzeni i wymiana poglądów przeniosły się do świata wirtualnego. Bardziej niż kiedykolwiek wcześniej, wielu z nas zdało sobie sprawę z wagi wydarzeń kulturalnych, ich znaczenia dla człowieka i dla kultywowania życia społecznego oraz ich ogromnej wartości takich doświadczeń.
Kryzys sprawił, że zaczęliśmy się zastanawiać nad wrażliwością i kruchością człowieka. Przewartościowaliśmy znaczenie dzielących nas odległości, rzeczy i spraw, które są blisko i daleko, naszej relacji z bezpośrednim otoczeniem oraz światem, jak również naszej własnej mobilności zdając sobie sprawę, że to, co może być dla nas niezbędne, dla innych bywa nieosiągalne.
Gdy teatry opustoszały, a wydarzenia publiczne nie były organizowane ze względów bezpieczeństwa, wielu twórców szukało nowych możliwości praktykowania i doświadczania twórczości, sztuki i kontaktu z innymi. Spotkania z innymi ludźmi stały się czymś rzadkim, wręcz unikatowym. A to właśnie na poziomie społecznym, osobistym, intymnym, gdy otwieramy swoją wrażliwość na innych rodzi się sztuka.
