Comiesięczne spotkania są okazją do przyjrzenia się widowiskom organizowanym w Polsce od czasów piastowskich do powstania sceny narodowej w 1765 roku. Omówione zostaną zjawiska teatralne ukształtowane przez różne ośrodki władzy (Kościół, dwór, szkoła), powstałe w wyniku ich współpracy bądź też w opozycji do nich.
Wykłady są próbą prześledzenia przemian estetycznych w staropolskiej sferze widowiskowej, biorąc pod uwagę i społeczne środowisko zjawisk, i czas ich funkcjonowania. Przyjrzymy się importowaniu obcych osiągnięć kulturowych, dzięki czemu łatwiej przyjdzie odpowiedzieć na pytania o specyfikę rodzimych widowisk. Ważnym zadaniem projektu jest bowiem próba określenia, jak prezentuje się (staro)polskie „ciało widowiskowe”.
Ostatnim z omawianych zjawisk teatralnych będzie ukształtowany w czasach stanisławowskich polski teatr zawodowy, w którym w różnym stopniu stopiły się tradycje scen staropolskich. Ważny kontekst dla omawianych zjawisk stanowić będą późniejsze nawiązania do dorobku scen Pierwszej Rzeczypospolitej.
HARMONOGRAM I TEMATY:
23.01 | Widowiska liturgiczne
link do rejestracji wykładu
20.02 | Widowiska misteryjne
link do rejestracji wykładu
19.03 | Przedstawienia akademickie
18.04 | Przedstawienia szkół wyznaniowych
21.05 | Sceny plebejskie
18.06 | Teatr magnacki
15.10 | Teatr królewski
19.11 | Teatr zawodowy
10.12 | Teatr Narodowy
PATRYK KENCKI
Doktor nauk humanistycznych, adiunkt w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk, przewodniczący Komisji Artystycznej Konkursu „Klasyka Żywa” i wiceprezes Polskiej Kompanii Teatralnej. Założyciel portalu „Teatrologia.info”. W przeszłości związany z warszawskim Muzeum Teatralnym, pracował również jako adiunkt na Wydziale Aktorskim i Wydziale Wiedzy o Teatrze Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie oraz jako sekretarz redakcji „Pamiętnika Teatralnego”. Autor stu kilkudziesięciu publikacji, w tym monografii „Inspiracje starotestamentowe w dramacie polskiego renesansu (1545-1625)”, Warszawa 2012. W tym roku ukaże się jego rozprawa „Staropolski Molière”.
