Barbara Krasnodębska (1934-97)
– założycielka i wieloletnia kierowniczka Działu Dokumentacji Teatralnej Związku Artystów Scen Polskich (w 2003 roku Dział stał się częścią, powoływanego właśnie, Instytutu Teatralnego).

Całe jej zawodowe życie związane było z dokumentacją teatralną. W 1961 roku rozpoczęła pracę w Ministerstwie Kultury i Sztuki na stanowisku radcy w Zespole do Spraw Teatru i Muzyki – Wydział Teatrów Dramatycznych. Do jej obowiązków należało prowadzenie bieżącego archiwum repertuarowego i podręcznego fachowego księgozbioru. W 1970 roku, po porozumieniu się obu instytucji, zbiór został przeniesiony do siedziby Zarządu Głównego Związku Artystów Scen Polskich i Barbara Krasnodębska rozpoczęła budowanie od podstaw największego dziś w Polsce współczesnego archiwum teatralnego.Wszystko było jej pomysłem – zasada gromadzenia zbiorów, oryginalny krzyżowy system kartotek, wzory kart dokumentacyjnych, system archiwizacji wycinków prasowych.

Przez 27 lat kierowała pracami rozrastającego się zespołu, zajmującego się coraz to nowymi obszarami. Umiała wykorzystać dla dokumentacji nowe techniki i technologie. Była pionierką użycia w pracach dokumentacyjnych elektronicznych systemów bazodanowych i internetu. W 1991 roku kartoteki kartkowe zostały zastąpione ich elektroniczną mutacją. W 1996 zostały udostępnione przez sieć www.

Oddana swojemu zajęciu bez reszty potrafiła gromadzenie dokumentów podnieść do rangi zajęcia twórczego, inicjując powstawanie książek, artykułów i innych wydawnictw.