„Balladyna” w reżyserii Konrada Dworakowskiego z Nagrodą Główną im. Wojciecha Bogusławskiego, a aktorzy Opolskiego Teatru Lalki i Aktora im. Alojzego Smolki oraz Polskiego Teatru Tańca w Poznaniu z nagrodami zespołowymi Opolskich Konfrontacji Teatralnych / Klasyka Żywa. W niedzielę zakończyła się 46. edycja festiwalu.

Najlepsze spektakle polskiej klasyki w 2021 roku wybierało w Opolu Jury w składzie: Andrzej Mastalerz, Małgorzata Piekutowa, Jacek Raginis-Królikiewicz, Agnieszka Wójtowicz oraz Michał Zadara.

Nagroda Główna im. Wojciecha Bogusławskiego w wysokości 80 tys. zł – przyznawana teatrom z przeznaczeniem na przygotowanie kolejnej klasycznej premiery – „za podjęcie dialogu z oryginalnym tekstem i umiejętną pracę z wierszem oraz za konsekwentną inscenizację” – trafiła do Opolskiego Teatru Lalki i Aktora, który wystawił „Balladynę” Juliusza Słowackiego. Do twórców spektaklu powędrowała także nagroda zespołowa w wysokości 30 tys. zł (do równego podziału) „za umiejętność gry w drużynie i udowodnienie, że tekst Słowackiego brzmi dziś aktualnie i to bez mikroportów”.

Doceniony przez Jury został również zespół aktorski Polskiego Teatru Tańca w Poznaniu (nagroda w wysokości 30 tys. zł do równego podziału) „za precyzję i zaangażowanie” w spektaklu „Kurka wodna albo urojenie” w reżyserii Igora Gorzkowskiego i choreografii Iwony Pasińskiej. Reżyser i choreografka otrzymali dodatkowo dwie równorzędne nagrody indywidualne. W uzasadnieniu jurorzy zwrócili uwagę na owocną współpracę obojga twórców.

Za aranżację muzyczną i przewrotną grę z konwencją w spektaklu „Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale” w reżyserii Cezarego Tomaszewskiego nagrodzony został Tomasz Leszczyński (nagroda w wysokości 3 tys. zł). Do Igi Gańczarczyk i Darii Kubisiak, które w przedstawieniu Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie odpowiadały za adaptację i dramaturgię, powędrowała z kolei nagroda w wysokości 5 tys. zł.

Podczas tegorocznej odsłony Opolskich Konfrontacji Teatralnych / Klasyka Żywa pokazanych zostało sześć tytułów: „Balladyna” w reżyserii Konrada Dworakowskiego z Opolskiego Teatru Lalki i Aktora im. Alojzego Smolki w Opolu, „Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale” w reżyserii Cezarego Tomaszewskiego oraz „Dziady” w reżyserii Mai Kleczewskiej (oba spektakle z Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie), „Kurka wodna albo urojenie” w reżyserii Igora Gorzkowskiego z Polskiego Teatru Tańca w Poznaniu, „Lalka” w reżyserii Radosława Rychcika z Teatru im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie oraz „Lilla Weneda” w reżyserii Grzegorza Wiśniewskiego z Teatru Wybrzeże w Gdańsku.

Wyboru spektakli, które pojawiły się w Opolu – spośród 35 zgłoszonych do Konkursu przedstawień – dokonała Komisja Artystyczna w składzie: Patryk Kencki (przewodniczący), Ewa Konstancja Bułhak, Zenon Butkiewicz, Tadeusz Kornaś, Beata Popczyk-Szczęsna, Karol Suszczyński, Maryla Zielińska.

– Mam nadzieję, że nasi widzowie wyszli z tego festiwalu bogatsi, z refleksją nad tym, jak klasyka mierzy się z rzeczywistością – mówił podczas uroczystego ogłoszenia laureatów oraz wręczenia nagród dyrektor festiwalu i Teatru-gospodarza Norbert Rakowski.

– Cieszę się, że pomimo trudności, z jakimi mierzył się teatr w ubiegłym roku, powoli wychodząc z pandemii, twórcy teatralni nadal z powodzeniem sięgają po polską klasykę. W roku 200. rocznicy Romantyzmu szczególnie cieszy mnie także liczna reprezentacja romantycznych dramatów w programie festiwalu. Ideą konkursu Klasyka Żywa było i jest nieustanne potwierdzanie żywotności klasyki, poświadczanie, że teksty te są wciąż aktualne i znakomicie korespondują ze współczesnością. Mam nadzieję, że mogli się Państwo o tym w ostatnich tygodniach przekonać – podkreślała z kolei Elżbieta Wrotnowska-Gmyz, dyrektor Instytutu Teatralnego – organizatora konkursu „Klasyka Żywa” i współorganizatora festiwalu.

Jeszcze przed otwarciem 46. OKT/KŻ przewodniczący Komisji Artystycznej Patryk Kencki zwracał uwagę, że VII Konkurs na Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Polskiej „Klasyka Żywa” dowiódł żywotności kanonicznych pozycji polskiego dramatu. – Mickiewiczowskie „Dziady” wystawione przez Maję Kleczewską w krakowskim Teatrze im. Juliusza Słowackiego okazały się dziełem niezwykle rezonującym. „Balladyna” Słowackiego przygotowana przez Konrada Dworakowskiego w Opolskim Teatrze Lalki i Aktora ukazała po raz kolejny swą sceniczną atrakcyjność, a „Lilla Weneda”, której inscenizacji podjął się w Teatrze Wybrzeże Grzegorz Wiśniewski, dowiodła, z jak wielką mocą potrafi dziś jeszcze przemawiać dramat romantyczny – oceniał.

W tym roku podczas 10 festiwalowych dni opolska publiczność oprócz obcowania z najlepszymi realizacjami polskiej klasyki z 2021 roku mogła wziąć udział w licznych wydarzeniach towarzyszących: koncertach takich zespołów jak Jarecki, Ala Zastary czy Jucho, warsztatach wokół przedstawień, wykładach i rozmowach o języku i kulisach klasyki we współczesnym polskim teatrze oraz wprowadzeniach do każdego z festiwalowych spektakli. Organizatorzy przygotowali także specjalną ofertę aktywności dla rodzin i opiekunów z dziećmi.