Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego zaprasza 31 marca o godz. 17:00 na wykład Tadeusza Kornasia pt. „Wokół polskiej kontrkultury – przełom lat 70.”. Jest to kolejne spotkanie w ramach cyklu „PRL: teatr studencki i inny”. Bezpłatne zaproszenia dostępne są na stronie IT oraz w serwisie GoOut.net.

Przełom lat 60. i 70. był dla teatru studenckiego okresem nowego otwarcia. Zmieniająca na Zachodzie światopogląd społeczeństw kontrkultura znalazła w Polsce nową, zaskakującą, a przede wszystkim własną formułę. Nad Wisłą „kontrkulturowa” przemiana dotyczyła nie tyle obyczajowości, co skupiła się na poszerzaniu pól wolności. Teatry studenckie wpisały się swoimi spektaklami niezwykle wyraziście w dynamikę tamtych czasów – korespondowały z wydarzeniami politycznymi. Teatry studenckie dosyć jednoznacznie opowiedziały się w antysystemowym sporze.

Ale tematyka wypowiedzi, to nie wszystko. Radykalnie przemieniła się formalna strona przedstawień. Można było mówić o „drugiej reformie teatru”. Pojawiły się nowe formy, jak kreacja zbiorowa. Przełamywana była bariera scena-widownia. Kolaże politycznych i gazetowych tekstów ukazywały pozorność deklaracji politycznych. Teatry studenckie zaczęły mówić – jak to nazwał Tadeusz Nyczek – pełnym głosem.

Ruch teatrów studenckich zbudował wtedy prężne środowisko spajające twórców, widzów i towarzyszących krytyków. Stał się już nie tylko azylem dla artystów, ale ważnym i liczącym się ruchem kulturowym w PRL-u.

Podczas wykładu – który odbędzie się 31 marca o godz. 17:00 w Instytucie Teatralnym – prof. Tadeusz Kornaś opowie o najważniejszych spektaklach studenckich lat 1970-1972 (między innymi Teatru STU, Teatru 77, Teatru Kalambur czy Teatru Ósmego Dnia).

Bezpłatne zaproszenia na wykład dostępne są na stronie Instytutu oraz w serwisie GoOut.net.

Tadeusz Kornaś

Profesor w Katedrze Teatru i Dramatu Uniwersytetu Jagiellońskiego. Interesuje się przede wszystkim teatrem polskim i powszechnym XX i XXI wieku. Teatr polski tego okresu bada w szerszym kontekście historii i przemian społecznych. Specyficzne miejsce w obszarze zainteresowań teatrem polskim zajmuje teatr „inny” – sytuujący się na peryferiach głównego obiegu artystycznego.

Odrębnym kręgiem zainteresowań jest teatr średniowieczny, ze szczególnym uwzględnieniem dramatu liturgicznego. Temat ten ewokuje kolejne zagadnienia badawcze, dotyczące zagadnień dramatu i teatru religijnego.

Zajmuje się też teatrem lalki, formy, maski. Od 2017 roku jest członkiem komitetu redakcyjnego kwartalnika „Teatr Lalek”.