Instytut Teatralny zaprasza na spotkanie z cyklu KSIĄŻKA W TEATRZE poświęcone książce Krzysztofa Miklaszewskiego Moje życie w teatrze. Rozmowę z autorem poprowadzi red. Janusz R. Kowalczyk. W programie: lektura trzech najbardziej „zadziernych” fragmentów książki autora, który w teatrze spędził 55 lat, w wykonaniu Tomasza Marzeckiego, pokaz dokumentalnego filmu autora „Ja – mistrz” (1986) oraz portret psychologiczny Tadeusza kantora w „szale tworzenia” swego autorskiego spektaklu „Niech sczezną artyści!” (Teatr Cricot 2).
Spotkanie odbędzie się w sali teatralnej Instytutu zgodnie z zachowaniem wszystkich wymogów nowej dyscypliny sanitarnej i wytycznych w zakresie minimalizowania zagrożenia dla odwiedzających. Państwa bezpieczeństwo i zaufanie są dla nas najważniejsze, dlatego wprowadziliśmy nowe zasady sanitarne Instytutu Teatralnego.
Na spotkanie obowiązują bezpłatne zaproszenia, które można pobrać za pośrednictwem naszej strony internetowej. Szczegółowe informacje o tym, co mogą Państwo zrobić przed przyjściem do IT dla zwiększenia własnego bezpieczeństwa oraz o tym, co my robimy w tym zakresie dla Państwa, znajdą Państwo w mailach z potwierdzeniem rezerwacji miejsca.
75 lat życia Krzysztofa Miklaszewskiego oznacza 55 lat jego bezpośredniego kontaktu ze sztuką teatru. Miklaszewski jako publicysta , eseista czy krytyk ceni sobie przede wszystkim n i e z a l e ż n o ś ć . Ma własny system wartości, który pozwala mu nie iść na żaden układ.
Janusz R. Kowalczyk
krytyk teatralny i scenarzysta , eseista portalu Culture. pl
Styl pisarski Miklaszewskiego jest żywy i barwny , przyprawiony ironią i dobrej klasy humorem. W jego pisaniu wyraźna jest zarówno walka z terminologiczną abstrakcją , jak i ze zmorą uczonej nudy , a wyrafinowany sposób opowiadania posiłkuje się sensualnymi wrażeniami oka.
Wojciech Ligęza
krytyk literacki , profesor historii literatury współczesnej UJ
Krzysztof Miklaszewski
Scenarzysta teatralny i telewizyjny , reżyser teatralny i filmowy , aktor Teatru Cricot -2 1974-1987 , a także kierownik literacki trzech krakowskich scen (Teatr STU 1967-1971 . Teatr Ludowy 1971-1972 , Stary Teatr 1980-1981), dyrektor krakowskiego Teatru TV 1972-1975 i warszawskiego Teatru Na Targówku 1997-2002 – swoją duszę teoretyka -teatrologa realizował na różnych poziomach popularyzacji polskiej sceny. W latach 70.tych zainicjował praktykę archiwizacji polskiego teatru w filmie i telewizji. Był stałym recenzentem teatralnym krakowskiego „Dziennika Polskiego” w latach 80-tych, eseistą , publikującym na łamach tygodników kulturalnych („Życie Literackie”, „Współczesność”, „Kultura”. „Literatura” ) i pism branżowych („Teatr”, „Scena”, „Le Theatre en Pologne”) w okresie 1964 – 1990. Pasję pedagogiczną wypełniały mu zajęcia ze studentami na polonistyce UJ 1966-1971 , w dwóch znakomitych krakowskich uczelniach artystycznych – ASP i PWST w latach1966- 1990, a następnie – na workshopach w zagranicznych szkołach teatralnych 1987-2007 w zakresie nowych metod kształcenia aktora. Jako publicysta telewizyjny o specjalności teatralnej dał się Miklaszewski poznać kilkoma ogólnopolskimi cyklami ,nagrodzonymi dwoma Złotymi Ekranami : „Twarze Teatru” 1974- 1980 , „Anatomia spektaklu” 1974 – 2005 ,”Melpomena ’70 1982 – 1988 oraz serią ośmiu kaset video „Artyści polskiego teatru ” -1986-1990. Z kilku książek Krzysztofa Miklaszewskiego o teatrze szczególne znaczenie zyskały w świecie , przetłumaczone na sześć języków pozycje , dokumentujące związki autora z Tadeuszem Kantorem i jego sztuką . ” Moje życie w teatrze” K. Miklaszewskiego – to nie tylko próba podsumowania wszystkich rodzajów jego teatralnej aktywności , ale swoista . subiektywna kronika świadka „złotego” okresu rozwoju polskiej sceny.
