Amerykański tancerz i improwizator Steve Paxton zainicjował w 1972 r. technikę kontakt improwizacji, w której uczestnicy improwizują będąc w ruchu. Technika ta wpłynęła znacząco na taniec i performance. Wyjazdy studyjne do USA polskich tancerzy i choreografów (Iwony Olszowskiej, Wojciecha Mochnieja, Pawła Pniewskiego) na początku lat 90. ubiegłego wieku zaowocowały zaszczepieniem tej techniki na polski grunt. Technika ta złamała sztywne linie ciała w tańcu współczesnym, wprowadziła do niego miękki ruch, poddanie się przepływowi.
Pokłosiem konferencji performatywnej „Kontakt improwizacja w Polsce”, która odbyła się w lipcu 2019 r. w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski jest wydana w tym samym roku przez Fundację Artystyczną PERFORM w Warszawie we współpracy z Akademią Muzyczną Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi oraz Instytutem Muzyki i Tańca w Warszawie jest książka o tym samy tytule.
Teksty artystów, praktyków i teoretyków na temat kontakt improwizacji w Polsce zostały zamieszczone w czterech działach. W części zatytułowanej „Historia i rozwój kontakt improwizacji w Polsce” znajdziemy kalendarium warsztatów, grup i festiwali kontakt improwizacji zestawione przez Sonię Nieśpiałowską-Owczarek, tekst Małgorzaty Gadajemskiej o nauczaniu tej techniki w Polsce, teksty o festiwalach: Międzynarodowym Festiwalu Tańca Kontakt Improwizacji Warsaw Flow pióra Pauliny Święcańskiej i Angeliki Mizielińskiej oraz o FRU Festiwalu PEKI autorstwa Michała Ratajskiego. Paweł Kinio i Ewa Wolf klasyfikują rodzaje jamów kontakt improwizacji w Polsce i na świecie. Sebastian Flegiel pisze o historii, teorii i praktykowaniu tej techniki.
Najważniejszą treścią książki są teksty praktyków kontakt improwizacji. Artyści uprawiający te technikę piszą o metodach swojej pracy m.in. w treningach, choreografii, reżyserii ruchu, pracy terapeutycznej, edukacji i dokumentacji. Ich teksty znajdziemy w pozostałych działach książki: „Istota kontakt improwizacji i metoda pracy z ciałem”, „Kontakt improwizacja w pracy nad spektaklami” i „Praktycy kontakt improwizacji – wybrane perspektywy”.
Jedną z osób zaproszonych na wymienioną konferencję był tancerz, performer, reżyser i choreograf, Rafał Urbacki, który niestety zmarł w maju 2019 r. Jego prace zmieniły myślenie o poruszaniu się i tańczeniu. Omawiana książka jest jemu dedykowana. Jego przyjaciel i współpracownik Anu Czerwiński pisze o nim i jego twórczości w tekście zatytułowanym „Nieoczywiste sojusze. Twórczość Rafała Urbackiego”.
Książka porządkuje wiedzę dotyczącą kontakt improwizacji w Polsce, jest dokumentacją i przewodnikiem po tej technice. Praca cenna dla tancerzy, choreografów, instruktorów tańca a także teoretyków i krytyków sztuki.
