Przedstawienie wzorowane na tragedii greckiej jest równocześnie spotkaniem. Odżywają dylematy jednostki w obliczu bratobójczych konfliktów sprzed 2500 lat, a „chór” tworzy młodzież z Warszawy i z Orzysza (wojskowej stolicy Polski) wspólnie z młodzieżą amerykańską zaangażowaną w wydarzenia tego roku; polscy osiemnastolatkowie dysponują prawem wyborczym, amerykańscy prawem do posiadania broni (prawa wyborcze uzyskają dopiero od 21 roku życia). Koryfeuszka (Weronika Nockowska) przewodzi chórowi, ale występuje też w roli Antygony i Ismeny.Kobiety w starożytnej Grecji nie miały głosu w życiu społecznym, dostawały go na scenie (za pośrednictwem męskich aktorów). Do kobiet też często należało ostatnie słowo w dramatach.Antygona-Ismena doskonale rozpoznaje zło, ale jeszcze nie ma pewności, jaka droga przeciwstawienia się mu będzie skuteczna. Katarzyna Wińska powierzając role córek Edypa jednej aktorce, przenosi konflikt między dwiema postawami – aktywnym i biernym oporem wobec zła – do ludzkiego serca. Ukazuje złożoność i nieoczywistość ludzkiej natury. Co nie osłabia jednak niezgody i buntu wobec zła. Dokonywanie wyboru okazuje się niezbędne. Ta konieczność stanowi punkt wyjścia do dyskusji o współczesnym życiu w podzielonym świecie, społeczeństwie, rodzinie, o życiu zgodnym ze swoimi przekonaniami.Jaka rola przypada teatrowi? Sofokles po sukcesie Antygony został wybrany strategiem! Po strzelaninie w szkole na Florydzie młodzież z lokalnej grupy teatralnej jako pierwsza zaangażowała się w organizowanie protestów #NeverAgain – „nigdy więcej”.Za czasów Sofoklesa ludzie lepiej rozumieli potrzebę teatru i poezji od potrzeby wojen. Jak jest dzisiaj? Czy możemy być przekonani, że teatr był i nadal jest platformą dla ważnych spraw?scenariusz, reżyseria i zdjęcia: Katarzyna Wińskazdjęcia w Chicago: Catherine Sullivan i Audra Lee Dobieszw roli Antygoni: Weronika NockowskaWystępuje zespół Teatru Opera Buffa i goście (ok.20 osób)Edycja video: NovikiMuzyka: Polski JADczas: 50 minutWstęp wolny