22 listopada  w godz. 14.00-17.00 na Wydziale Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych UW w ramach projektu Zmiana Ustawienia odbędzie się seminarium Oblicza scenografii społecznej. Theatrum funebris – Polska scenografia teatralna i społeczna XX i XXI wieku. Uczestnictwo potwierdzili prof. Magdalena Piotrowska (UAM) oraz prof. Leszek Kolankiewicz (UW).

Seminarium jest pierwszym z cyklu warsztatów scenograficznych stanowiących część projektu „Zmiana ustawienia. Polska scenografia teatralna i społeczna XX i XXI wieku”. Poświęcone ono będzie widowiskom społeczno-politycznym oraz koncepcji scenografii społecznej. W trakcie spotkania zostanie przedstawione samo pojęcie oraz jego relacja ze scenografią teatralną, główne założenia metodologiczne badań nad ową problematyką oraz zakres czasowy i przedmiotowy. Dla narracji dziejów Polski na przestrzeni XX wieku posłużono się metaforą podróży, stanowiącej mit założycielski poszczególnych porządków społeczno-politycznych. Jedną z takich peregrynacji było sprowadzenie do Polski prochów Juliusza Słowackiego w 1927 roku, które stanowiło swoistą emanację pomajowej sanacji. Widowisko to zostanie przedstawione pod kątem swojej scenografii oraz znaczenia dla władzy. Na jego przykładzie uwypuklony zostanie sens i znaczenie uroczystości funeralnych dla społeczności, które to uroczystości będą zasadniczym rodzajem widowisk społecznych analizowanych pod kątem scenograficznym w trakcie spotkania.

Seminarium pełnić będzie rolę platformy służącej zaprezentowaniu nowych obszarów badawczych (na styku nauk o polityce oraz teatrologii), wymianie poglądów oraz dyskusji nad wyżej zarysowaną problematyką.Plan seminarium:1. Scenografia społeczna: definicja pojęcia, metodologia badań, znaczenie oraz elementy konstytutywne• Podział chronologiczny oraz tematyczny widowisk społecznych2.   Podróż/droga jako mit założycielski nowego porządku:• By królom był równy… Pogrzeb Juliusza Słowackiego jako początek pomajowej Rzeczypospolitej• Prowadziła ich tęcza – Teatr Wojska Polskiego.• Droga przez styropian. Karnawał „Solidarności” (1980-1981)• Ostatnia podróż. Katastrofa smoleńska, uroczystości pogrzebowe oraz miesięcznice3.   Pogrzeby jako widowiska społeczne: sens i znaczenie dla wspólnoty oraz ich wymiar polityczny4.  Słowacki na Mickiewiczu – analiza sprowadzenia prochów Juliusza Słowackiego do Polski w 1927 roku. Przebieg, scenografia oraz kontekst społeczno-polityczny5.    Dyskusja (gość specjalny: prof. UAM dr hab. Magdalena Piotrowska

W ramach tego samego projektu badawczego, organizowanego przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego,  w dniach 26-27 listopada, w Krakowie odbędą się warsztaty scenograficzne poświęcone prapremierowej inscenizacji „Protesilasa i Laodamii” Stanisława Wyspiańskiego. Prapremiera odbyła się 25 kwietnia 1903. W roli Laodamii wystąpiła Helena Modrzejewska, a Wyspiański zaprojektował scenografię, kostiumy i inscenizował przedstawienie, które zawierało całe bogactwo niezwykłych pomysłów. We współpracy historyków teatru, w szczególności dr hab. Doroty Jarząbek-Wasyl oraz praktyków na czele z Robertem Rumasem, podejmiemy próbę ożywienia tamtego przedstawienia.

Szczegóły: poniedziałek 26 XI godz. 18.30,  s. 313, Akademia Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie, ul. Straszewskiego 24wtorek 27 XI, godz. 11.00-14.00, s. 212, AST w Krakowie, ul. Straszewskiego 24