NIKT MNIE NIE ZNA. WYSPIAŃSKI
Bolesław ŚmiałyPodstawny/Semenowicz
W 1079 roku wybuchł w Polsce spór między władzą kościelną a świecką. W efekcie jeden z pierwszych polskich królów, Bolesław zwany Śmiałym, kazał zabić biskupa Krakowa Stanisława ze Szczepanowa. Za swoją zbrodnię zapłacił utratą korony i wygnaniem. Śmierć biskupa obrosła natomiast legendą, stając się orężem w relacjach kościoła z państwem. Przez kolejne stulecia na miejsce śmierci biskupa, podążały ludowe pielgrzymki, a przyszli królowie udawali się Skałkę, by św. Stanisław „udzielił” im błogosławieństwa, przebaczając czyn bolesławowy. Legenda byłaby zatem mitem założycielskim, który wytyczył szlaki polskiej historii? Mitem długu, który świat świecki spłaca Kościołowi? Wciąż tkwimy w odrętwieniu, bojąc się stanisławowej klątwy.
reżyseria: Maciej Podstawnydramaturgia: Dorota Semenowiczscenografia: Barbara Hanickamuzyka: Kamil Tuszyńskiwideo: Amadeusz Nosalobsada:Włodzimierz DyłaRafał KosowskiTomasz NosińskiFilip PerkowskiJakub Snochowski
WSTĘP WOLNY
ADRES:
Instytut Teatralnyim. Zbigniewa Raszewskiegoul. Jazdów 100-467 Warszawa
Kalendarium
POLITYCY W ZAKRYSTII
Duskusja z cyklu „NIKT MNIE NIE ZNA. WYSPIAŃSKI”
NIKT MNIE NIE ZNA. WYSPIAŃSKI
Kolejną odsłonę cyklu czytań scenicznych NIKT MNIE NIE ZNA poświęcamy tekstom Stanisława Wyspiańskiego. Zasadą projektu jest inicjowanie dialogu oraz integrowanie pracy badawczej i poszukiwań artystycznych. Mamy poczucie, że właśnie w przypadku dramaturgii Wyspiańskiego, tak silnie splecionej z praktyką sceniczną autora, uruchamianie takiego dialogu może przynieść interesujące rezultaty. Niektóre teksty ujawniają wręcz niemożliwość zrozumienia ważnych aspektów twórczości Wyspiańskiego bez ich praktycznego przebadania z udziałem aktorów. Dotyczy to w szczególności rytmiki i muzyczności tekstów, ale także sfery obrazowania. Czytania sceniczne pozwolą uwzględnić te aspekty, co może odsłonić nowe sposoby rozumienia dzieł Wyspiańskiego i prowadzić do odnowienia jego obecności we współczesnej kulturze.
Proponujemy sceniczną lekturę sześciu tekstów, z jednym wyjątkiem niemal nieobecnych w teatralnym obiegu. To, co się wydarzy na scenie Instytutu Teatralnego, z pewnością dalekie będzie od filologicznej interpretacji i specjalistycznych sporów badaczy literackiej spuścizny. Za pomocą wybranych tekstów teatr objawi się jako medium zbiorowych afektów, przestrzeń, w której rozbrzmiewają dźwięki zbiorowej nieświadomości i daje się słyszeć Logos. Kobiecy głos i sadomasochistyczne pragnienia wspólnoty, relacja państwa i kościoła, gender, zmierzch Europy, kryzys uchodźczy, Wielka Wojna, śmierć: to, co jest w Polsce do myślenia.
Projekt finansowany w ramach programu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego pod nazwą „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” w latach 2016 – 2018.
Kolejne czytania:
2 marca 2017, godz. 19.00LegendaRudnicki/Prussak/Szturc
30 marca 2017, godz. 19.00LegionPakuła/Koczanowicz/Sajewska
27 kwietnia 2017, godz. 19.00KlątwaJakimiak/Adamiecka
18 maja 2017, godz. 19.00Śmierć OfeliiWysocka/Burzyńska
