Dzisiaj o godz. 17.00 w Galerii Instytutu Teatralnego odbędzie się wernisaż wystawy „Gry twarzy”. Ekspozycja prezentuje cykl grafik wg. rysunków Charlesa Le Bruna oraz zbiór ilustracji pochodzących z „Ideen zu einer Mimik” Johanna Jakoba Engela.
„La Methode pour apprendre a dessiner les passions” Charlesa le Bruna opublikowano w roku 1696. To podstawowe dzieło dla popularnej w XVIII w. fizjonomiki jest próbą usystematyzowania „wyrazow duszy” i ekspresji twarzy. Na kolejne dziesięciolecia stało się swoistym kodem porozumienia artysty z widzem. Ta konwencja wpłynęła nie tylko na sztuki plastyczne, ale i teatr, w którym określone formy ekspresji, mimiki i gestu miały wyrażać cechy i emocje bohaterów. „Mimika jest sztuką naśladowania, przyjemnością i prawdą wszelkich poruszeń ciała ludzkiego wyobrażających rozliczne uczucia i namiętności na duszę jego działające” – pisał Wojciech Bogusławski we wstępie do swojej „Dramaturgii, czyli nauki sztuki scenicznej” opracowanej w 1812 roku na potrzeby Szkoły Dramatycznej. Bogusławski oparł swe rozważania na wcześniejszych pracach Johanna Jakoba Engela wydanych w 1785 roku i ilustrowanych przez Johanna Wilhelma Meila, projektanta kostiumów w Hoftheater w Berlinie. Jednak po ponad ćwierć wieku „przepisy na grę aktorską” proponowane przez Engela były już dość anachroniczne, a wypracowane gesty prowadziły do sztampy.
Wystawa przygotowana została we współpracy Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego i Muzeum Teatralnego w Warszawie. Będzie można ją oglądać do połowy stycznia.
Jednocześnie w szklanej przestrzeni Galerii prezentowana jest inna wystawa – obiektów scenograficznych Dariusza Kunowskiego, pochodzących ze spektaklu „Oberki do końca świata”.